Jak daleko posunąłbyś się, aby spłacić swoje długi? Oto pytanie, które stawia czarna komedia kryminalna z 1996 r. Fargo , bada. Film opowiada historię Jerry'ego Lundegaarda (William H. Macy), który jest dyrektorem wykonawczym ds. sprzedaży w salonie samochodowym należącym do jego teścia Wade'a (Harve Presnell). Lundegaard jest bardzo zadłużony, a Wade odmawia pożyczenia mu pieniędzy. Zdesperowany Lundegaard postanawia zatrudnić dwóch mężczyzn, aby porwali jego żonę Jean (Kristin Rudrüd). Po jej porwaniu wyłudzi od Wade'a okup w wysokości 80 000 dolarów, da porywaczom niewielką wypłatę, a resztę pieniędzy zatrzyma. Jednak sprawy przybierają mroczny obrót, gdy jeden z porywaczy zabija funkcjonariusza stanowego.
Następnie dochodzi do makabrycznej krwawej festynu, w którym zdemaskowana zostaje przykrywka, w sprawę angażuje się policja, a wiele osób pragnie upragnionego okupu. Chwila Fargo jest krwawy i brutalny, ale jest też sprytnie absurdalny i zabawny. Oryginalność, dziwactwo, akcja i intrygująca fabuła sprawiają, że jest to niezwykle zabawna historia. Film zdobył uznanie krytyków i jest uważany za jeden z najlepszych, jakie kiedykolwiek powstały. Odrzucił nawet spin-offową serię antologii, również zatytułowaną Fargo , który jest następstwem różnych śledztw w sprawie morderstw w różnych miastach środkowego zachodu.
Tymczasem oba Fargo film i serial mają ciekawą tradycję. Film i każdy odcinek rozpoczynają się od nałożonego tekstu stwierdzającego, że jest on oparty na prawdziwej historii. W programie telewizyjnym twierdzenia są całkowicie fałszywe, a tekst został tam umieszczony tylko dlatego, że film zrobił to pierwszy. Film twierdzi, że prawdziwa historia wydarzyła się w Minnesocie w 1987 roku i że imiona zostały zmienione ze względu na szacunek zmarłych. Czy film też kłamał, czy raczej kłamie Fargo faktycznie prawdziwy kryminał?
Jest Fargo Oparte na prawdziwej historii?
Fargo nie jest oparte na prawdziwej historii. Jednak bracia Coen, którzy wyreżyserowali i napisali scenariusz do „Fargo”, wielokrotnie zmieniali swoją historię. Po pierwsze, Fargo w zasadzie zaprzecza sobie, podając prawdziwą historię, a także zastrzeżenie dotyczące fikcyjnej osoby w napisach końcowych, co powtarza, że film nie jest oparty na prawdziwych ludziach. Naturalnie bracia Coen zostali przesłuchani w związku z tą sprzecznością. Początkowo upierali się, że film powstał na podstawie prawdziwego zdarzenia kryminalnego, ale wokół niego napisali fikcyjną historię.
Później wyjaśnili, że do przestępstwa nie doszło w Minnesocie. Czasami jednak stwierdzano również, że film jest czysto fikcyjny. Powód kłamstwa Joela Coena brzmiało: Jeśli widzowie wierzą, że coś opiera się na prawdziwym wydarzeniu, daje ci to pozwolenie na robienie rzeczy, których inaczej by nie zaakceptowali. Tymczasem, aby jeszcze bardziej skomplikować historię, specjalne wydanie DVD pt Fargo twierdzi, że historia została zainspirowana prawdziwą zbrodnią Brutalne morderstwo Helle Crafts w Connecticut .
Ostatecznie wydaje się, że DVD zawiera ostateczną prawdę Fargo został zainspirowany pewnymi wydarzeniami z życia wziętymi. W filmie wykorzystano na przykład sposób, w jaki pozbyto się ciała Craftsa. Wygląda więc na to, że bracia Coen w swoim filmie szukali inspiracji. Chociaż jednak film był inspirowany, wyraźnie nie jest oparty na rzeczywistych wydarzeniach ani ich nie opowiada. Zmiana narracji braci Coen była najprawdopodobniej jedynie próbą utrzymania fasady i oszukania widza.
(przedstawiony obraz: Gramercy Pictures)
