Wszyscy już zapewne wiemy, że w przypadku filmów nagradzane nie zawsze oznaczają różnorodne. W rzeczywistości może to być zaskoczeniem dla wielu, ale dla kilku z nas ukochane filmy o dorastaniu nawet nie przechodzą test Bechdela-Wallace’a. A kiedy Akademia miała już ogłosić listę tegorocznych, bardzo oczekiwanych nominowanych do 95. ceremonii wręczenia Oscarów, pomyślałem, że ciekawym ćwiczeniem będzie spojrzenie wstecz na innych poprzednich nominowanych do Oscara, którzy faktycznie nie przeszli testu.
Przede wszystkim, czym w ogóle jest test Bechdela-Wallace'a?
Test Bechdela-Wallace’a, nazywany czasem miarą filmu Mo lub regułą Bechdela, szuka trzech prostych elementów w filmie: po pierwsze, muszą w nim występować dwie kobiety. Po drugie, obie kobiety muszą ze sobą współdziałać lub rozmawiać, i wreszcie, po trzecie, to, o czym rozmawiają, nie ma nic wspólnego z mężczyzną. Brzmi to dość prosto, ale zdziwiłbyś się, ile popularnych filmów faktycznie nie zdaje tego testu.
Sam test pojawił się po raz pierwszy w komiksie z lat 80. autorstwa rysowniczki Alison Bechdel, której często przypisuje się to, że jako pierwsza opracowała metodologię. Bechdel jednak to zrobił poszło na rekord podkreślając, że ona sama nazywa to testem Bechdela-Wallace’a: czuję się trochę zawstydzona całą tą sprawą, ponieważ to nie jest tak, że wymyśliłam ten test lub powiedziałam: „To jest test Bechdela”. W jakiś sposób przypisano mi go przez jakiś czas lat” – powiedziała rysownica, odnosząc się także do swojej przyjaciółki Liz Wallace, z którą przeprowadziła rozmowę, która zrodziła ten pomysł.
Wszystko to nie oznacza, że test Bechdela-Wallace’a jest prostym i szybkim arbitrem dobrych i złych filmów. Pomyśl o tym bardziej jako o materiale do przemyśleń lub o metodzie oceny sposobu, w jaki kobiety są reprezentowane i przedstawiane w filmie i mediach. Innymi słowy, test ma na celu sprawdzenie podejścia filmu do uprzedzeń związanych z płcią. Uznanie filmów za po prostu złe ze względu na to, że nie zdały testu, byłoby zbyt redukcyjne.
Liczby
Aby określić oczekiwania wobec tej listy, zgodnie z analizą przeprowadzoną w 2018 r BBC jedynie 49% zwycięzców Best Picture z lat 1929–2017 zdało test Bechdela. W innym badaniu przeprowadzonym przez Ceretai , szwedzki startup zajmujący się analizą różnorodności w mediach, w kategorii filmów nominowanych do nagrody Best Picture w latach 1977–2006 spośród 6833 mówiących postaci tylko 1865 stanowiły kobiety. To pozostawia jedynie marne 27% głosów kobiecych w tych latach. Julie Dahlgren notatki że częstsze wypowiadanie się w filmach mężczyzn nad kobietami uczy nas pośrednio, że mężczyzn warto słuchać, a pierwszym krokiem do zmiany tego stanu jest uświadomienie sobie problemu. Odbywa się to poprzez wytwarzanie danych.
Awatara (2009)
(20th Century Fox)
Przebojowy film Jamesa Camerona z 2009 roku rzeczywiście porusza wątki feministyczne, ale nie zdaje egzaminu w jednym kluczowym aspekcie: silne role kobiece Neytiri (Zoe Saldana) i doktor Grace Augustine (Sigourney Weaver) tak naprawdę nie rozmawiają ze sobą na Pandorze. Wielu twierdzi, że film nadrabia to kilkoma scenami, w których kobiety rozmawiają ze sobą, ale jeśli się nad tym zastanowić… większość z tych postaci nie ma nawet imion, a rozmowy są bardzo krótkie i ledwo kwalifikują się jako rozmowa. rzeczywista rozmowa.
Śniadanie u Tiffany'ego (1961)
(Jurow-Shepherd Spinel Entertainment)
Holly Golightly grana przez Audrey Hepburn to kobieca ikona sama w sobie: ubrana w eleganckie ubrania i perły, żyje niezależnie, nie daje się uwiązać i nie przeprasza, jeśli chodzi o pracę seksualną. Na nieszczęście dla legendarnego filmu z 1961 roku zawiódł on z tego powodu, że żadna z bohaterek nie mówi o niczym innym jak tylko o mężczyźnie, jak zauważyło kilku użytkowników serwisu Strona internetowa testu Bechdela-Wallace'a wskazałem.
Casablanka (1942)
(Zdjęcia Warner Bros.)
Jak powiedział kiedyś scenarzysta Michael Grais, co czyni Casablanka ikoniczny i niezwykły jest sposób, w jaki jego bohaterowie są zarówno uniwersalni, jak i charakterystyczni dla swoich czasów. Powszechnie uznawany za jeden z najwspanialszych filmów wszechczasów, Casablanka zdecydowanie dobrze się zestarzał i jest prawdopodobnie najczęściej cytowanym filmem wszechczasów. To znaczy, daj spokój: Zawsze będziemy mieć Paryż. Patrzę na ciebie, dzieciaku. Ze wszystkich knajp z ginem we wszystkich miastach świata, ona wchodzi do mojej. Jednak mimo to nie robi to wrażenia w teście Bechdela-Wallace’a, ponieważ żadna z jej postaci kobiecych tak naprawdę nie wchodzi w interakcję ani nie rozmawia ze sobą.
Jej (2013)
W porządku, więc ten był tematem debaty od jakiegoś czasu, ale jest to oficjalna strona Testu rządził że nominowany do Oscara w 2013 roku film Spike’a Jonze’a, przedstawiający mężczyznę zakochującego się w systemie operacyjnym, rzeczywiście nie przechodzić. I osobiście się z tym zgadzam. Jak wspomniało kilku komentatorów w dzienniku filmu na stronie internetowej, tak naprawdę nie mamy powodu wierzyć, że systemy operacyjne Jej są płci żeńskiej. Jasne, podkładają je kobiety, ale nie powinno to tak naprawdę oznaczać, że są to kobiety.
wszystko teraz sezon 2
Jackie Browna (1997)
Cytuje sama Alison Bechdel Jackie Browna jako doskonały przykład filmu, który technicznie nie zdaje egzaminu, ale pozostaje znakomitym filmem o feminizmie. Podzieliła się w wywiadzie z Kosmopolityczny : Absolutnie nie zdaje testu Bechdela, ale ma jedną z najsilniejszych bohaterek, jakie kiedykolwiek widziałem w hollywoodzkim filmie – to niesamowity tekst feministyczny. Ale nie jestem zwolenniczką Testu – gdybym była, nie oglądałabym wielu filmów.
Zgadzamy się. W filmie tytułowa Jackie Brown grana przez Pam Grier jest stewardessą, której agent Ray Nicolette (Michael Keaton) i detektyw Mark Dargus (Michael Bowen) proszą o pomoc w schwytaniu jej szefa, szefa handlarza bronią, Ordella Robbiego. Brown spartaczył przemyt pieniędzy dla Robbiego i chociaż zgadza się z Dargusem i Nicolette w wyśledzeniu Robbiego, zamiast tego postanawia postawić na 180 i oszukać ich wszystkich.
Gwiezdne Wojny (Oryginalna trylogia, 1977–1983)
(Lucasfilm)
Księżniczka Leia jest oczywiście podstawową częścią naszej ulubionej, odlotowej roli głównej, ale to nie do końca przypieczętowuje, że Oryginalna Trylogia przejdzie Test Bechdela-Wallace’a. W całej trylogii Leia nie ma właściwie innych postaci kobiecych, z którymi mogłaby porozmawiać, a kiedy inne dziewczyny pojawiają się na ekranie, albo są bezimiennymi niewolnicami, albo po prostu w ogóle nie rozmawiają.
Dziewczyna ze smoczym tatuażem (2011)
Aby być uczciwym, Dziewczyna ze smoczym tatuażem skupia się na hakerce Lisbeth Salander, której zawód ze swej natury nie pozwala jej na zbyt wiele interakcji z innymi, co dodatkowo wzmacnia jej aspołeczny charakter. Kiedy wymienione bohaterki filmu rzeczywiście ze sobą rozmawiają, nigdy nie dzieje się to między sobą.
Wielki hotel w Budapeszcie (2014)
(Zdjęcia Fox Searchlight)
fundacja Asimova
Kolorowy i fikcyjny hotel Grand Budapest autorstwa Wesa Andersona słynie z tego, że był niegdyś wspaniałym europejskim ośrodkiem narciarskim, ale nie jest zbyt popularnym miejscem na weekend dla dziewcząt. Żarty na bok, w nominowanym do Oscara filmie wystąpił gwiazdorski zespół, w skład którego wchodziły aktorki Tilda Swinton, Léa Seydoux i Saoirse Ronan, z których żadna nie rozmawiała ze sobą przez cały film.
Tak jak Jackie Browna Jednakże sama Bechdel opowiedziała o tym, jak bardzo osobiście podobał jej się film, ponownie podkreślając, że nie powinniśmy przyjmować wyników Testu takimi, jakie są: Dwa inne filmy, które ostatnio mi się podobały, to Wielki hotel w Budapeszcie I O czasie . Prawie totalny Bechdel Fails, ale przyjemny na swój sposób.
Film opowiada historię młodszego lobbysty Zero, który zaprzyjaźnia się z monsieur Gustave, wieloletnim hotelowym konsjerżem. Gustave wziął Zero pod swoje skrzydła i przede wszystkim przechwala się, że jest twórcą doskonałych usług Wielkiego Budapesztu, które obejmują świadczenie… przysług seksualnych niektórym starszym klientom. Na nieszczęście dla Gustave’a jedna z jego kochanek niespodziewanie umiera, a on staje się podejrzanym.
Gra imitacji (2014)
(Zdjęcia Czarnego Niedźwiedzia)
Z ponad ośmioma nominacjami podczas 87. ceremonii wręczenia Oscarów, Gra imitacji przedstawił prawdziwą historię matematyka i bohatera wojennego Alana Turinga, obecnie okrzykniętego ojcem współczesnej informatyki. Film opowiada o Turingu i jego zespole matematyków łamiących nazistowskie kody, w tym niesławną Enigmę. Do Turinga, do jego utalentowanego zespołu łamaczy kodów, dołączyła Joan Clark (w tej roli Keira Knightley), która została wspaniale zagrana i której inteligencja została bardzo podkreślona. Rozczarowujące jest to, że w ciągu dwugodzinnego eposu prowadzi tylko jedną rozmowę z inną kobietą, a w nim ona i Helena Tuppence Middleton rozmawiają tylko o mężczyznach.
Bicz (2014)
(Klasyka Sony Pictures)
Wyreżyserowane przez Damiena Chazelle’a, Bicz opowiada historię Andrew Neimana (w tej roli Miles Teller), którego celem jest awans w szeregach elitarnego konserwatorium muzycznego pod okiem swojego mentora, Terence'a Fletchera (w tej roli J.K. Simmons). Biorąc pod uwagę fabułę, niektórzy twierdzą, że to prawdopodobnie ma sens, że nie zdaje testu, ale należy pamiętać, że akcja tego filmu rozgrywa się w szkoła . Można by pomyśleć, że będzie w nim co najmniej więcej niż dwie postacie kobiece.
Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu (2004)
(Funkcje ostrości)
Michela Gondry’ego Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu mógł uniknąć wielu pułapek filmu romantycznego… z wyjątkiem tej największej. TEST BECHDLA. Można by pomyśleć, że w filmie o delikatnej, pełnej niuansów relacji mężczyzny i kobiety będzie moment, w którym bohaterka będzie mówić o czymś dla niej ważnym, a nie o mężczyźnie… Jednak można się mylić. Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu opowiada o parze, która przechodzi zabieg medyczny, aby zapomnieć o sobie po bolesnym rozstaniu i ponownie się odnaleźć.
analiza oparzeń solnych
Przyjazd (2016)
(Najważniejszy)
Cała fabuła Denisa Villeneuve’a Przyjazd koncentruje się wokół komunikującej się kobiety. Jest LINGWISTKĄ, żeby głośno płakać. Rozmawia z naukowcami, personelem wojskowym, światowymi przywódcami, a nawet OBCYMI, ale ani razu nie rozmawia z inną postacią kobiecą, nie wspominając o mężczyźnie. Szczerze mówiąc, możliwe, że ten film faktycznie zdaje test Bechdela, biorąc pod uwagę, że jednym z kosmitów, z którymi rozmawia, może być kobieta. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że ci kosmici to siedmionożne istoty przypominające rozgwiazdy/kałamarnice, które podróżują po gwiazdach, prawdopodobnie są one DALEKO poza pojęciem binarności płci. Poza tym nie sądzę, żeby to się liczyło, chyba że jest to ludzka kobieta.
Historia małżeńska (2019)
(Netflix)
Noaha Baumbacha Historia małżeńska to poruszająca opowieść o rozwodzie reżysera Charliego i jego żony aktorki Nicole. Tak jak Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu film przedstawia postacie kobiece z taką samą głębią, wdziękiem i sprawczością, jakie nadaje postaciom męskim. Jednak Nicole ani razu nie rozmawia z inną postacią kobiecą, która nie wraca do Charliego. Można by pomyśleć, że biedna kobieta będzie chciała zmienić temat i odejść od swojego chaotycznego rozwodu, ale myliłby się.
Rodzi się gwiazda (2018)
(Warner Bros.)
Bradleya Coopera Rodzi się gwiazda chodzi o kobietę, która odzyskuje władzę i posiada swoją moc! Z wyjątkiem oczywiście możliwości prowadzenia rozmowy z inną kobietą, która nie dotyczy mężczyzny. Fabuła opowiada o uznanym muzyku Jacksonie Maine, który zakochuje się w borykającej się z problemami artystce imieniem Ally. Wspina się na gwiazdę, podczas gdy kariera Jacksona podupada. Ale jakoś nie odniosła wystarczającego sukcesu, aby porozmawiać z kobietą wszystko w przeciwnym razie. Muzyka? Podróż? Pogoda? Wszystko w jakiś sposób wraca do chłopców.
Trylogia Władca Pierścieni (2001-2003)
(Kino Nowej Linii)
Petera Jacksona Władca Pierścieni Trylogia to 15 GODZIN filmu, jeśli oglądasz edycje rozszerzone (bo dlaczego nie?), ale w ciągu ponad pół dnia filmu NIGDY nie widzimy dwóch postaci kobiecych rozmawiających o czymkolwiek innym niż o mężczyznach. Prawdę mówiąc, za cholerę nie pamiętam, żeby w tym filmie W ogóle rozmawiały ze sobą dwie postacie kobiece. To dlatego, że tak nie jest. Jest JEDNA SCENA, w której matka zarzuca córce płaszcz i mówi do niej kilka słów. OTÓŻ TO. TO DOSKONAŁE TRZY SEKUNDY CZASU EKRANOWEGO. WTF PIOTR.
Czy masz jakieś ulubione filmy, które zaskakująco nie przechodzą testu Bechdela-Wallace’a? Daj nam znać!
(obrazek główny: Lucasfilm)
