Liceum było szczytem mojej obsesji na punkcie telewizji – nigdy programy nie były tak pochłaniające, nawet w czasach narodzin Internetu i internetowego fandomu. Telewizja na umówione spotkanie była w zasadzie jedyną możliwością oglądania, więc moje tygodnie były zaplanowane na oglądanie nowych odcinków moich ulubionych programów.
awatar Korry
Bez cienia wątpliwości moim ulubionym programem był Daleki krajobraz , o ziemskim astronauty Johnie Crichtonie (Ben Browder) wyrzuconym do odległej galaktyki, daleko uwięziony przez pstrokatą obsadę fascynujących kosmitów i jeszcze bardziej fascynujących marionetek. Jego wejście w odległy kosmos rozpoczyna łańcuch wydarzeń, w wyniku którego znajduje się na pokładzie wyjątkowego statku z załogą zbiegłych więźniów i – jak wyrył mi się w pamięci monolog otwierający – jest ścigany przez szalonego dowódcę wojskowego. Teraz ty – tak, ty! – masz szansę odbyć podróż przez tunel czasoprzestrzenny do Daleki krajobraz w Apple TV+. Dziwne, zwariowane, cudowne, zabawne, rozdzierające serce i wyprzedzające swoje czasy, Daleki krajobraz zasługuje na ogromną publiczność, której odmówiono podczas pierwotnej emisji.
Daleki krajobraz emitowany na kanale SciFi w latach 1999-2003. Po tym, jak serial został tragicznie i bezceremonialnie odwołany (zdarzenie to było dla mnie właściwie tragiczne; łkałem, oglądając odcinek czwartego sezonu, który stał się finałem serialu), Daleki krajobraz po prostu nie umarłbym. Jego początkujący duch i oddany fandom podsycali ogień. Trzygodzinny miniserial, Farscape: Wojny sił pokojowych , powstał, aby pomóc w podsumowaniu historii, a przez ostatnie dwadzieścia lat komiksy i nowelizacje w dalszym ciągu opowiadają historie w Daleki krajobraz wszechświat. Argumentowałem, że serial zasługuje na odrodzenie w epoce drugiego życia mediów:
Daleki krajobraz było trochę za bardzo nabytym gustem jak na swój czas i ograniczoną dystrybucją, co poprzedziło Internet mediów społecznościowych. Z całego serca wierzę, że gdyby dziś został wznowiony, serial będący mieszanką kosmicznego melodramatu, dziwaczności mrugającej i sprytnego humoru wzbudziłby zainteresowanie, na jakie zasługuje, a usługi przesyłania strumieniowego zapewniłyby dostępność dla wielu osób.
W epoce streamingu Daleki krajobraz stał się bardziej przystępny, niż mogłem sobie wymarzyć jako nastolatek – znajomy zapłacił kiedyś ponad sto dolarów za oficjalne kasety wideo z kilkoma odcinkami pierwszego sezonu, jeśli chcesz wiedzieć, jak to jest być fanem telewizji gatunkowej w 'lata 90. (To wymagało wielu taśm wideo). Program był dostępny w Amazon Prime Video przez ostatnie kilka lat, ku uciesze starych i nowych widzów, ale byłem podekscytowany, widząc to Daleki krajobraz niedawno także przerzucił się na Apple TV+ i obecnie zajmuje 3. miejsce w iTunes, według FlixPatrolu .
Apple TV+ zyskało grono odbiorców wypaczających science fiction, wśród których znajdują się m.in Silos , Fundacja , Odcięcie , Dla całej ludzkości, Inwazja i ogólnie duży nacisk gatunkowy — zobacz: Odmieniec , Sługa, patrz, Schmigadoon — więc mam nadzieję, że wbudowana oglądalność to doceni Daleki krajobraz wpaść. Po prostu nie ma nic innego podobnego Daleki krajobraz , który łączy humor i patos do tego stopnia, że kiedyś udało nam się wskoczyć na całość zwariowane Melodie -sekwencje kreskówkowe rozgrywające się w umyśle torturowanej postaci.
Uwaga dla tych, którzy mogą dostroić się do oglądania Daleki krajobraz po raz pierwszy: spektakl starzeje się jak dobre wino, jeśli dasz mu chwilę oddychania. Obecnie jesteśmy przyzwyczajeni do krótkich sezonów i efektownych produkcji seriali realizowanych przy prestiżowych budżetach filmowych. Programy telewizyjne często potrzebowały trochę czasu – czasem kilku sezonów – aby znaleźć równowagę i głos. Po ponownej wizycie Daleki krajobraz , byłem zaskoczony, jak wiele odcinków pierwszego sezonu dotyczyło planety/złoczyńcy tygodnia. Ale budowanie zespołu, które się tam odbywa, jest więcej niż tego warte, podobnie jak dziwaczne i fantastycznie zaludnione miejsca, załoga żywego statku kosmicznego Moya odwiedzać. Późniejsze sezony są pewne i pewne, z Daleki krajobraz wyrosłem na coś wyjątkowego.
Postacie włączone Daleki krajobraz zmieniają się w sposób organiczny i boleśnie realny, i zawsze zdumiewające jest doświadczenie, że dwie z najbardziej fascynujących postaci – Pilot i Rygel – są prawdziwe muppety (Koproducentem programu była firma Jim Henson Company). W czasach, gdy ubolewamy nad pospiesznymi efektami wizualnymi i stresem, jaki wywierają na nich artyści, jest to absolutnie podróż do innego wszechświata i obserwowanie, jak lalki płynnie stają się niezbędnymi członkami ekipy z krwi i kości. Życie ludzi (i marionetek) jest skomplikowane Daleki krajobraz ; w każdym głupim odcinku z zamianą ciał pojawiają się bolesne rozmyślania o wojnie, utrzymywaniu pokoju, stracie i miłości. Główna historia miłosna – z porywczym, ale oszołomionym Browderem Crichtonem i wolno odmładzającą się byłą żołnierzką Claudii Black, Aeryn Sun – jest jedną z moich ulubionych, które oglądałem w telewizji. Kiedykolwiek.
Czasami można odnieść wrażenie, że jest teraz tyle do obejrzenia, że nigdy nie nadrobimy zaległości. Ale są też dni, kiedy wydaje się, że nic nie przypadnie Ci do gustu i apatycznie przewijasz menu streamerów. Cóż, jest teraz 88 odcinków Daleki krajobraz , nadawany w Apple TV+ z innego czasu i zupełnie innego miejsca, aby zapewnić Ci rozrywkę w dającej się przewidzieć przyszłości. I kto wie? Jeśli wystarczająco dużo z nas zacznie to oglądać i hałasować, Daleki krajobraz może przybrać nową, niewyobrażalną jeszcze formę. Wiem, że jest jeszcze wiele historii do opowiedzenia.
(zdjęcie: SciFi/Syfy)
